پرورش مینا

پرنده که رفت ، بگذار برود

هوای سرد بهانه است ، هوای دیگری درسر دارد . . .

سوسن خانم باعطش واشتیاق غذا می خورد وروزبروز بصورت محسوس رشد ونمو میکرد وکنجاوانه مسایل پیرامون خویش را می کاوید.......

غذای مینا همان تک محصول کارخانه ایست که بنام پلیت دربازارموجود است.اماازآنجاکه متآسفانه اغلب پرنده فروشیها اطلاع علمی درستی ازنحوه ی تغذیه ی این پرنده ی حساس ندارند؛ نمی توانند مشتریان خود را راهنمایی نموده ورژیم غذایی مناسبی راتجویز نمایند؛درنتیجه چنانچه مشاهده میگردد اغلب این پرنده های دوست داشتنی ومنحصربفرد ازسوء تغذیه رنج میبرند وبیشترآنها بجهت کمبود کلیسیم وفراوانی آهن دچار بیماری شده ودارای پاهایی کج ومعوج وناسالم هستند.همین امرباعث ناراحتی پرنده شده وزمینه ی تشنج اعصاب ونافرمانی  آنها رافراهم میسازد.

پلیت های موجود دربازارنیزازکیفیت مطلوب واستاندارد برخوردار نبوده ولازم است صاحبان این پرندگان زیبا قبل ازااقدام به خرید ونگهداری پرنده یا هرحیوان دیگری ،ابتدا ازخصوصیات ونوع تغذیه ی آنها آگاهی کافی کسب نمایند تا مثل ما بعدن دچار گرفتاری ودردسر نگردند وحیوان زبان بسته را به رنج وزحمت نیاندازند.

حدود دوماه سپری شده بود که متآسفانه سوسن عزیزما دچارسوء تغذیه شده وبه علت حساس شدن کف پا که ازنشانه های کمبود ویتامین می باشد؛آرام وقرار ازکف داده وشدیدن بی تابی مینمود.چندروزی بدین منوال گذشت وحال او روزبروز بدترشد.

یک روز صبح که ازخواب بیدارشده وبسراغ او رفتم وضعیت دردناکی مشاهده نمودیم .....پاهای سوسن سیاه وکج ومعوج شده بود.اونمیتوانست روی پاهای خود بیایستد.فکرنمی کردم دوباره بتواندسلامتی اش رابدست آورد.

نا امیدانه اورا سریع به دامپزشکی برده و تحت مداوا قرار دادیم.

ازدست دادن او برای ما بسیار سخت ودردناک می نمود.چراکه کم کم جای خودرا دربین خانواده پیدا کرده و عضوی از خانواده ی ما محسوب می شد..

همه تلاش میکردیم تا اوبهبودی کامل پیداکند. مطابق دستور پزشک ابتدا مصرف پلیت راقطع کردیم وبجای آن ماکارانی ، مخلوط آسیاب شده ی سفیده ،زرده وپوست تخم مرغ ،جوانه ی گندم وماش؛برنج بدون روغن ونمک؛خمیر بربری وسنگک ونان،انواع میوه  وسبزی بویژه سیب وگوجه و....رادررژیم غذایی اوگنجاندیم تاکم کم بهبودی کامل پیداکرد.

خورانیدن داروهای تجویز شده بسیار سخت وآزارنده بود. سوسن که جز محبت ومهربانی ونوازش ازما چیزدیگری ندیده بود حالا ناباورانه مشاهده میکرد که تمام اعضای خانواده سعی دارند شربتهای تلخ وبی مزه ای که به هیچوجه با مزاق اوسازگاری نداشت را با بی رحمی  تمام در گلوی او بریزند!!!

ما ناگزیربودیم هر روز اوراباهزارکلک گرفته ، منقارش راباخشونت بازکرده وبا هزار زحمت مقداری ازشربتها را بوسیله ی سرنگ در دهان اوریخته وکامش را تلخ کنیم...بعد ازاینکه دارو  را به کام او می ریخیتیم اوبا دلگیری و نازک خاطری ازما روی برمیگرداند وساعتها باماقهر میکرد......

مینا مرغ بسیار فهیم وباهوشیست علیرغم شکنجه ی فراوانی که هنگام تزریق دارو متحمل می شد اما به روشنی درمی یافتیم که او این موضوع رادرک می کند که ما قصدآزار واذیت اورانداریم ولی  بهرحال درتضاد وتناقض آزارنده ای گرفتارشده بود واز روی غریزه هر روز پس ازمصرف دارو ساعاتی قهرمیکرد تا اینکه ما به روشهای گوناگونی که کشف میکردیم اورا ازاین دلگیری خارج ساخته وبحال عادی برمیگرداندیم.

بااینکه تکرارواین تضاد وتناقض بمدت شش ماه متوالی،هم او وهم مارا کاملن مستآصل کرده و روانمان رافرسوده بود.اما تداوم این جریان قهر وآشتی،سبب برقراری ارتباط بسیارعمیق عاطفی بین ما واو گردید.

سوسن بیش از همه با من انس الفتی عجیب وخارق العاده

داشت.علاقه ی ما فراتر ازرابطه ی انسان وپرنده بود. ما زبان

همدیگر را خوب می فهمیدم سوسن گویی به زوایای روح من راه

پیدا کرده و تمام خصوصیات روحی ام رامی دانست.من نیز متقابلن

اورا درک میکردم واحساسات وخواسته های اورا به روشنی

درمیافتم.

سوسن مدام برسر و روی وشانه های من  بود .

ازدهان من غذا میخورد وچون کودکی بازیگوش

با من بازی میکرد.هنگامی که خسته می شد

نوک منقار خودرا بر بخشی از صورتم تکیه می داد

وباآرامشی خاص بخواب می رفت......

رابطه ی من وسوسن کم کم  مرزهای عاطفه ومحبت را درنوردیده

 وبه عشقی آسمانی وناب مبدل شده بود.

بسیاری ظرایف ولطایف ارتباط ما درقالب الفاظ و کلمات نمی گنجد

 و واقعن ناگفتنیست.......

سوسن همیشه ودرهمه حال با من بود.

اوشبها نیز همچون

کودکی درآغوش من می خوابید

من گاهی ساعتها به یک حالت بی حرکت

می ماندم تا چرت سوسن پاره نشود.

مینا کنجکاوترین پرنده ی باهوشیست که نه تنها درمیان پرندگان بلکه درمیان تمام حیوانات از لحاظ کنجکاو بودن نظیری ندارد. او به همه چیز توجه عمیق داشته وزاویای پیرامون خویش را با اشتیاقی باورنکردنی می کاود!

سوسن ازهمان آغاز درمنزل ما آزاد بود.

به همه جای خانه سرک می کشید

وکنجکاوانه جای جای منزل را می کاوید.

او درهمه حال با مابودوبه پروپای ما 

می پیچید. سوسن همچون کودکی

شیرین کارجای دختری را که نداشتیم

پرکرده بود و به زندگی ما رنگ وبوی تازه ای بخشیده بود.

 آزاد بودن سوسن در داخل خانه رفته رفته مشکلات فراوانی را ببار می آورد

واعصاب اعضای خانواده {البته بغیرازمن} را بهم می زد .

همسرم بیش ازهمه ازاین موضوع عصبانی می شدوزبان به شکایت می گشود.

البته آنهاحق داشتند چراکه سوسن آرام وقرار نداشت

وبازیگوشیهایش همواره دردسرهایی نیز فراهم می ساخت.

ازپخش وپلا کردن قند ودستمال کاغذی و

قاپبدن هرچه که در دست اطرافیان می دیدو......بگذریم

واقعن ازکثیف کردن مدام فرش ومبل وسفره ی غذا و.......

بافضولاتش نمی توان گذشت.

گرچه تمام این رفتارهای دردساز....

برای من نه تنها قابل تحمل بلکه شیرین بود،

اما سایرین دچار ناراحتی شده و نمی توانستندتحمل کنند

وهمین امر باعث شد که آزادی سوسن در

فضای خانه روزی به یک ساعت محدود گردد.

این محدودیت بیش از آنکه سوسن را عذاب دهد مرا عذاب می داد

ومن بجهت رعایت حقوق سایرین دم بر نمی آوردم.

اما زندانی شدن سوسن در قفس واقعن زجرم می داد........ 

 سوسن علاقه ی عجیبی به موسیقی داشت .هنگامی که من شروع تمرین نی یا تار می کردم درهرجای خانه که بود با اشتیاقی ناگفتنی بسوی من پر می کشید. بر روی نی یا دسته ی تار می نشست وبا تمام وجود به موسیقی گوش می سپرد. پس از دقایقی سر در زیر پر می کشید وگویی به عالم رویا فر می رفت. او هرگز از این کار خسته نمی شد وهربار که من ااقدام به تمرین میکردم او این کار را تکرار میکرد.

بعضی اوقات که بر روی دسته ی تار می نشست وسربرزیربال خود میکشید قریب به یک ساعت درهمان حال فرو می ماند ومن بجهت برهم نخوردن آرامش وخلسه ی او ناگزیر بودم به تمرین ادامه دهم تا اینکه او به میل خویش از این رویا بیرون آید ومن کمی استراحت کنم.

بعضی اوقات آنقدر درخلسه فرو میرفت که به هنگام نواختن تار وجابجاشدن تار باهمان حالت خلسه وسر درزیربال به زمین می افتاد وبراثر زمین خوردن ازحالت خلسه خارج می شد باحیرت وتعجب پیرامون خود را مینگریست ولحظاتی طول میکشید تا بحال طبیعی خود بازگردد.!

سوسن حقیقتن باموسیقی حال میکرد.

  علاقه واشیاق سوسن چیزی فراتر ازدرک آدمی بود اوبسیاری اوقات با

رفتارش از من می خواست که آهنگ دیگری بنوازم بر روی کتاب موسیقی

می نشست وبا نوک منقارش کتاب را ورق میزد ودوباره بر روی تار برمی

گشت. بصورت من بامعنای خاصی نگاه میکرد تا من شروع بنواختن کنم

وقتی که من شروع بنواختن میکردم او به نت های موسیقی دقت می نمود

و وقتی آهنگ دلخواهش نواخته میشد سر زیرپر می کشید ودرعالم رویا فرو

میرفت .چنانچه آهنگ مورد دلخواهش نبود دوباره اقدام به ورق زدن کتاب

می کرد..........خلاصه اینکه هرچی بگم باز هم ناگفتنیهایی هست که

کلمات یارای بیان آنهارا ندارند......